Conus (Conospirus) antidiluvianus       (Bruguiere, 1792)

Conus antediluvianus anomalus           (Csepreghy-Meznerics, 1972)

Conus apenninicus                               (Bronn, 1838)

 

Conus poulsenii                                    (Morch, 1874)

 

 

Conus (Conolithes) wollastoni              (Maxwell, 1978)        - Australia

Conus rivertonensis                              (Finlay, 1926 )          - Australia

 

 

 

Recentemente è stato riclassificato come:

 

 

 


Note:

 

 

 

C.  antediluvianus  Beyr.  non  Brug.

C.  Bruguieri  Nyst.  (non  Kien.)  C.  antediluvianus  Brocchi differt  nodulis  coronæ  majoribus  et  paucioribus.

Sylt  (Forchh.),  Gram  (Reimers,  Johnstr).

Spandet  (Løffler,  Johnstr.),  ø.  f.  Esbjerg  Havn  (Johnstr.), Sandfuldgaarde  (Dalgas).

 

Et  enkelt  Exemplar  fra  Sylt  er  65  mm.  langt,

 

var.?  C.  gymnogyra.

 

Differt  t.  latiore  spira  breviore,  anfr.  infra  carinam  obsoletissime  undulatis.  C.  derelictus  Db.  non  absimilis.

Long  50  mm,  diam  25  mm.

Sylt,  (Forchh.)  spm.  2.

 

Illustrazioni storiche

 



Descrizione e caratteristiche:

Conchiglia di dimensioni mediamente da 15 a 90 mm., dal corpo allungato, con l'ultimo giro che copre i due terzi della conchiglia; possiede una forma slanciata, caratterizzata dalla presenza di tubercoli sulla carena degli ultimi giri. L’apertura è sottile e generalmente lineare. Presenta alcune striature alla base. La colorazione era presumibilmente formata la fasce colorate, come nell’esemplare di seguito illustrato e nell’esemplare [AZFC N. 196-01]. Nel lavoro citato nella bibliografia (1), Sacco ne esaminò circa un migliaio di esemplari.

 

Negli ingrandimenti della spira - [AZFC N. 196-01] - [AZFC N. 196-05] è possibile individuare, nella parte verticale di ogni spira, una doppia serie di punti che formano due linee, esattamente come nel Conus dujardini var. pseudoantediluviana [AZFC N. 196-09].

 

 

Distribuzione:
Questa specie è quasi caratteristica del Piacenziano (
Pliocene) ma è presente già a partire dall’Elveziano (1).

E’ segnalato in Spagna nel Zancliano (Estepona).

Sono assai simili il Conus dujardini (Miocene) ed il Conus acutangulus.

Alcuni esemplari proviengono dal Marocco.

 

Habitat: Questa specie mari profondi (circalitorali), tranquilli e fangosi (1).

 

 

Colorazione del Conus antidiluvianus

 

fasce colorazione in Conus antidiluvianus? fasce colorazione in Conus antidiluvianus?

 
Conus antidiluvianus (Natura del Mediterraneo)
 
Conus antidiluvianus

 

 

 

 

Confronto con un esemplare della Nuova Zelanda

 

Sinistra: Conus antidiluvianus (Barcellona – Spagna)
Destra: Conus cf. teramachii (Kermadec Ridge, Nuova Zelanda)

 

 

 

Esemplari di Belgio, Olanda e Danimarca

 

The Gram Formation is a geological formation in Gram, Denmark. It preserves fossils dating from the Miocene period. The formation consists of three layers: the glauconite-rich, the Gram Clay, and the Gram sand.

 

Conus poulsenii
mm. 22,9
Gram Formation
South Jutland, Denmark
 
Conus dujardini
 
Conus exaltatus
 

 

 

 

 

Conus antidiluvianusSpagna e Marocco

 

Conus antidiluvianus
53,2 x 19,9 mm.
Tetuan (Marocco)
[AZFC N. 196-15]
Conus antidiluvianus
45,2 x 18,5 mm.
Piacenziano - Pliocene – Estepona Basin el Velerin Conglomerates
[AZFC N. 196-11]
Conus antidiluvianus
39,2 x 15,5 mm.
Tetuan (Marocco)
[AZFC N. 196-14]

Conus antidiluvianus
mm. 35
Piacenziano
Molins de Rey – Barcellona (Spagna)
 
Conus antidiluvianus
28,2 x 12,3 mm.
Tetuan (Marocco)
[AZFC N. 196-13]
Conus antidiluvianus
21,47 x 8,38 mm.
Tetuan (Marocco)
[AZFC N. 196-10]

 

 

 

 

 
Conus dujardini (2).jpg - MIOCENEConus dujardiniDeshayes,1845
sn: Conus exaltatus – dx: Conus antidiluvianus
 
Conus antediluvianus anomalus
(Csepreghy-Meznerics, 1972)

 Conus antidiluvianus (13)
 
J1J3. Conilithes antidiluvianus (Bruguiere, 1792), Baden (Austria), NHMW 1869/0001/0161.
K1. Conilithes antidiluvianus (Bruguiere, 1792), Mollersdorf (Austria), NHMW 1869/0001/0247.

 

 

 

 

 

 

 


Una specie molto simile al Conus antidiluvianus è il Conus (Conolithes) wollastoni (Maxwell, 1978) – Nuova Zelanda (Altoniano – Miocene): anche in questa specie sono presenti due strie appena al di sotto dei tubercoli che caratterizzano la carena.

 

 

 

 

Nuova Zelanda

 

 

 

 

Conus (Conolithes) wollastoni
Conolithes wollastoni
Conus huttoni
(Tate, 1890)
Conus rivertonensis
Conus oliveri
(Marwick, 1931)
Oligocene Sup.
Miocene Medio
 
Nuova Zelanda
 
Conospira bimutata
Conus trailli
holotype
(Hutton, 1873)

 

 

 

 

 

 

 

Conus antidiluvianus – varietà illustrate da Sacco, 1893

 

 

 

C. antidiluvianus var. taurocatenatoides
Miocene (Elveziano)
C. antidiluvianus var. tauroascalarata
Miocene (Elveziano)
 
 
C. antidiluvianus var. mioblita
Miocene (Elveziano)
C. antidiluvianus var. miosubagranosa
Miocene (Elveziano)
C. antidiluvianus var. compressospira
Miocene (Elveziano)

C. antidiluvianus var. crassogranosa
Miocene (Tortoniano)
C. antidiluvianus var. dertogranosa
Miocene (Tortoniano)
C. antidiluvianus var. turritospira
Miocene (Tortoniano)
C. antidiluvianus anom. pseudogibbosa
Miocene (Tortoniano)
C. antidiluvianus var. dertonensis
Miocene (Tortoniano)
C. antidiluvianus var. dertoblita
Miocene (Tortoniano)
C. antidiluvianus var. compressospira
Miocene (Tortoniano)

 

[AZFC N. 196-05]
 
C. antidiluvianus var. turritospira
Pliocene (Piacenziano)
C. antidiluvianus var. pseudogibbosa
Pliocene (Piacenziano)
C. antidiluvianus var. dertonensis
Pliocene (Piacenziano)
C. antidiluvianus var. dertoblita
Pliocene (Piacenziano)
C. antidiluvianus var. compressospira
Pliocene (Piacenziano)

 

 

 




 
Conus antidiluvianus var. scalata mm.  49,7 x 19,6 – Piacenziano - Pradalbino - [AZFC N. 196-01]
 

 

 

 

 

Conus antidiluvianus mm.  37,6 x 13,8 – Piacenziano - Pradalbino - [AZFC N. 196-05]

 

 

 

 

Conus striatulus (9)
 
Conus antidiluvianus  (9)
 
 
196-08
196-09
196-10
v. C. Molins de ReY
 

 
Conus antidiluvianus mm.  10,4 x 4,7 [AZFC N. 196-08]
PliocenePietrafitta
 
 
Conus exaltatus mm. 15,9 x 7,3 [AZFC N. 196-09]
Lower - Miocene (Hemmoriano) - Miste (Winterswijk)
 

 

 

Conus antidiluvianus mm.  11,8 x 5,0 [AZFC N. 196-12]
Burdigaliano - St. Martin d’Oney – Landes
 
Cf. var. taurocatenatoides (Elveziano)

 

 

 


Conus antediluvianus var. empenus     (De Gregorio, 1885)

 

 

Sulla base dell’assenza dei tubercoli negli ultimi giri è stata definita la varietà Conus antidiluvianus var. empena (De Gregorio, 1884)(1), tuttavia sembrerebbe che tale assenza si manifesti negli esemplari di maggiore altezza.

 

 

 

Conus antidiluvianus var. empenus

 

Conus antidiluvianus var. empenus (De Gregorio, 1885)
mm.  61,4 x 22,7
Pliocene - loc. sconosciuta
[AZFC N. 196-00]
 
Conus antidiluvianus var. empenus (De Gregorio, 1885)
mm. 68 x 21
Pliocene
Calanco della Cappella [Stefano Granelli]
 

 

 

 

 

Conus antidiluvianus var. empenus

 

Conus antidiluvianus var. empenus (De Gregorio, 1885)
mm. 68 x 21
Pliocene
Calanco della Cappella [Stefano Granelli]
 
Conus antidiluvianus var. empenus (De Gregorio, 1885)
mm.  61,4 x 22,7
Pliocene - loc. sconosciuta
[AZFC N. 196-00]

 

 


 

 

mm. 62
Massimo Cresti
[AZFC N. 196-00]
61,4 x 22,7 mm.
 
53,2 x 19,9 mm.
[AZFC N. 196-15]
Tetuan (Marocco)
49,7 x 19,6 mm.
[AZFC N. 196-01]
Pradalbino

 

 
45,2 x 18,5 mm.
[AZFC N. 196-11]
Piacenziano - Pliocene – Estepona Basin el Velerin Conglomerates
39,2 x 15,5 mm.
[AZFC N. 196-14]
Tetuan (Marocco)
37,6 x 13,8 mm.
[AZFC N. 196-05]
Pradalbino

 

 

28,2 x 12,3 mm.
[AZFC N. 196-13]
Tetuan (Marocco)
21,47 x 8,38 mm.
[AZFC N. 196-10]
Tetuan (Marocco)
10,4 x 4,7 mm.
[AZFC N. 196-08]
Pietrafitta

 

 

 



Bibliografia Consultata

 

·        (15) - Finlay, H. C., 1926. New Shells from New Zealand Tertiary Beds: Part 2. Transactions and Proceedings of the New Zealand Institute, 56: 227 -258